Cemalettin Server Revnakoğlu, 1909-1968 yılları arasında yaşamış, asıl mesleği gazetecilik olan ancak son dönem tasavvuf, tekke kültürüne dair notlar tutmuş, yazılar yazmış, belge, vesika toplamış, eski eserler uzmanı, çok önemli bir isimdir. 1943 yılında yolu Erzurum’da kesişen Revnakoğlu, askerlik yaptığı 5 yıl süre içerisinde burada da notlar almış, tarihe verdiği bilgi ve belgeler ile ışık tutmuş. ETÜ Tarih Bölümü öğretim üyelerinden Prof.Dr.Murat Küçükuğurlu’nun da yeni çıkan ‘Anadolu’nun kilidi Erzurum’ kitabında da yer verdiği Erzurum ile ilgili bir bilgi, Revnakoğlu’nun ne denli önemli bir karakter olduğunu da ortaya koyuyor. Kendi el yazması ile Erzurum’un 1400’lü yıllarda inanılmaz bir kış yaşadığına, yöre halkının soğuktan başka illere göç etmek zorunda kaldığına dikkat çeken Revnakoğlu, ‘’Osmanlı öncesi Erzurum’da öylesine hüküm süren ağır şiddetli bir kıştı ki, dağlarda ki geyikler soğuktan korunmak için Ulucami’ye sığınmak zorunda kaldı ve burasını mesken tuttular’’ diyor.

***

Soğuktan kaçan Erzurumluların daha sonra önemli bir kısmının yeniden şehre döndüğüne yer verdiği Osmanlıca yazısında şiddetli kışı anlatan Cemalettin Server Revnakoğlu, geyiklerin de bir müddet sonra Ulucami’yi terkettiğini anlatıyor. Yani anlayacağınız, Saltukluların 1100’li yıllarda yaptığı belirtilen ve Müslüman Türklerin Erzurum’a ki ilk eserlerinden olan Ulucami, soğuktan kaçan geyiklerin evi olmuş. Bazı kaynaklarda da 7 yıl hüküm sürdüğü de ifade edilen Erzurum’un kışı için insanların kaçmak zorunda kaldıklarını düşününce şimdiki kışların onların yanında hafif kaldığını anlıyoruz haliyle.. Bugün 12 Kasım. Gündüz ince bir kazakla da geziyoruz, gezebiliyoruz. Nazım Hikmet’in de Kuvayı Milliye şirinde dediği gibi ‘kaskatı, dimdik ölür adam’ tasviri de sanıyorum nostaljik kaldı, bu benim son kararımdır.

Kültürel erezyon beka meselesidir!

Vedat REFAYELİ/ Cıfıt Çarşısı